-
1 ακρόπους
(-ποδός) ο1) стопа (ноги); 2) см. ακρόβαθρο[ν] -
2 βραχύπους
(-ποδός) ο, η коротконожка -
3 γυμνόπους
(-ποδός), ους, ουν см. γυμνοπόδαρος -
4 ελαφρόπους
(-ποδός), ους, ουν быстроногий, резвый, проворный -
5 ερυθρόπους
(-ποδός) ο зоол, сорокопут (разновидность) -
6 κλινόπους
(-ποδός) ο ножка кровати -
7 ραιβόπους
(-ποδός), ους;, ουν, ραιβός, ή, ό[ν] — косолапый
-
8 πους
ποδός ὅ (acc. у Aesop. ποῦν; gen. dual. ποδοῖν - эп. ποδοῖϊν; dat. pl. ποσί - эп. ποσσί и πόδεσσι)1) нога, тж. ступняπόδα τιθέναι Arph. — шагать, идти;
ἐς πόδας ἐκ κεφαλῆς, ἐκ κεφαλῆς ἐς πόδας ἄκρους Hom., ἀπὸ τᾶς κεφαλᾶς ποτὴ τὼ πόδε Theocr., ἐκ τῶν ποδῶν ἐς τέν κεφαλήν Arph. и ἐς κορυφέν ἐκ ποδός Anth. — с головы до ног, перен. с начала до конца;πόδεσσι νικᾶν Hom. и ποσσὴ, κρατεῖν Pind. — выйти победителем из состязания в беге;ὡς ποδῶν εἶχον τάχιστα Her., ὡς ἔχει ποδῶν Plat. и ὅπως ποδῶν Aesch., тж. ἀμφοῖν ποδοῖν Arph. — со всех ног, во всю прыть;μολὼν ποδί Eur. — прийдя;οἱ ἀφ΄ ἡσύχου ποδός Eur. — ведущие спокойную жизнь;τὰ πρὸ τῶν ποδῶν Xen., πρὸ ποδῶν Plat., τὰ πρὸς ποσίν Soph. и τὰ πρὸ τοῖν ποδοῖν Luc. — непосредственно данное;ὅ ἐν ποσί Her. — первый встречный;τὰ ἐν ποσί и τὰ παρὰ πόδα(ς) Soph., Plat., Luc. — обыденные (вещи) или настоящее, непосредственно наличное;παρὰ πόδα Plat. — внезапно, сразу;παρὰ πόδας Polyb. — тотчас же, тут же или в тот же момент;πὰρ ποδί Pind. — тотчас же;τῇ κατὰ πόδας ἡμέρᾳ Polyb. — на следующий день;ἐκ ποδῶν ( чаще ἐκποδὼν) εἶναι Her. — быть вдали;ἐπὴ πόδα ἀνάγειν или ἀναχωρεῖν Xen. — отступать лицом к противнику;ὑπὲρ τὸν πόδα εἶναι Luc. — быть не по ноге, перен. быть чрезмерным;περὴ πόδα Luc. — по ноге, впору, перен. подстать;καὴ χειρὴ καὴ ποδί Aeschin. — и рукой, и ногой, т.е. всеми средствами2) лапа, когтиἐν πόδεσσιν πέλειαν ἔχων Hom. — (ястреб), держащий в когтях голубя
3) щупальце (полипа) Hes.4) подножие, подошва(Ἴδης Hom.)
5) ножка, подставка(οἱ πόδες τῶν κλινῶν Xen.)
6) конец, край(ἀσκοῦ Eur., Plut.)
7) парусный канат, шкот Hom.χαλᾶν πόδα Eur. и ἐνδοῦναι τοῦ ποδός Luc. — ослабить канат
8) предполож. кормило, руль(νηός Hom.)
10) стих. стопа Arph. etc. -
9 πούς
-
10 απους
I2, gen. ποδος1) безногий Plat., Arst., Plut.II -
11 τριπους
I2, gen. ποδος1) треногий(τράπεζα Arph.)
2) размером в три фута(γραμμή Plat.)
3) идущий на трех ногах, т.е. опирающийся на палку(βροτός Hes.)
τριπόδας ὁδοὺς στείχειν Aesch. — идти, опираясь на палкуII- ποδος ὅ1) котел на трех ножкахτ. ἐμπυριβήτης Hom. или ἀμφίπυρος Soph. — треногий котел для нагревания воды, кипятильник
2) треногий стол Xen., Plut.3) культ. священный треножник (Пифии) Plat.τὰ ἐκ τρίποδος (sc. Δελφικοῦ) Plut. — прорицания Дельфийского оракула
-
12 αγκυλοπους
2, gen. ποδος кривоногийἀ. δίφρος Plut. (лат. sella curulis) — курульное кресло
-
13 αγωγη
ἥ1) ведение (sc. τοῦ ἵππου Xen.)2) приведение— привод Aesch. ἥ ἐς τοὺς ὀλίγους ἀ. Thuc. — приведение в комиссию ( для допроса)
3) передвигание, движениеἐναντία ἀ. Plat. — обратное движение;
4) увод, увоз (sc. τοῦ βασιλέως Her.; sc. τοῦ Οἰδίποδος Soph.)5) перевозка, доставка6) отъезд, поездкаτέν ἀγωγέν διὰ τάχους ποιεῖσθαι Thuc., — ускорить свой отъезд
7) поход(αἱ πολεμικαὴ ἀγωγαί Plat.)
ἐν ταῖς ἀγωγαῖς Xen. — во время (военных) переходов8) руководство, управление(τῆς πολιτείας Polyb.)
τέν ἀγωγέν ποιεῖσθαι τῶν πραγμάτων Polyb. — заниматься государственными делами;ἀ. τοῦ νόμου Plat. — руководство со стороны закона9) воспитание, обучение(παίδων Plat.; Λακωνικέ ἀ. Polyb.; ἥ τῶν παρθένων ἀ. Plut.)
10) поведение, образ жизни(τὸ ἦθος καὴ ἥ ἀ. Arst.)
11) направление, метод Arst.12) филос. направление, школа Sext.13) муз. система, лад(ἥ διθυραμβικέ ἀ. Plut.)
-
14 αελλοπους
и Hom. ἀελλόπος 2, gen. ποδος с ногами, быстрыми как вихрь, бурный, стремительный(Ἴρις Hom.; ἵπποι HH., Pind.; κοῦραι Eur.; πόθοι Anth.)
-
15 αερσιπους
стяж. ἀρσίπους 2, gen. ποδος высоко вскидывающий ноги, рысистый(ἵπποι Hom., HH.)
-
16 αιγιπους
-
17 ακαμαντοπους
(ἵπποι, ἀπήνη, βροντή Pind.)
-
18 ακινητος
2, редко Pind. 31) неподвижный, недвижимый Her., Pind., Plat.βῆναι ἐξ ἀκινήτου ποδός Soph. — отправиться неподвижной стопой, т.е. умереть
2) малоподвижный, ленивый, вялый(φρένες Arph., Plut.)
3) нетронутый, невспаханный(χώρα Plut.)
4) косный, бездеятельный(ὕλη Plut.)
5) неизменный(νόμιμα Thuc.; νόμοι Arst.)
ἀκίνητοι φυλακαί Eur. — несменившаяся стража6) неприкосновенный, заповедный, запретный, священный(τάφος Her.)
κινεῖν τὰ ἀκίνητα Soph., Her., Plat. — прикасаться к запретному, т.е. кощунствовать;τἀκινητ΄ ἔπη Soph. — слова, которые нельзя произносить, т.е. тайны7) непреклонный, неутолимый, упорный Soph.ἀ. ὑπὸ φόβου Plat. — неустрашимый
-
19 ανιπτοπους
-
20 αντιπους
- ποδος adj. обращенный ногами в противоположную сторону(Plat., Arst.; см. ἀντίποδες)
См. также в других словарях:
Πόδος — Μικρός ορεινός οικισμός (υψόμ. 800 μ.), στην πρώην επαρχία Ναυπακτίας, του νομού Αιτωλοακαρνανίας … Dictionary of Greek
ποδός — πούς foot masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τὸ κοῖλον του ποδὸς δείξαι. — τὸ κοῖλον του ποδὸς δείξαι. См. Пятки показать … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
πεντεκαιδεκάπους — ποδος, ὁ, Α αυτός που έχει μήκος ή έκταση δεκαπέντε ποδών. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεντεκαίδεκα + πους (< πούς, ποδός), πρβλ. δί πους] … Dictionary of Greek
σαράπους — ποδος, ὁ, ἡ, Α στραβοπόδαρος. [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < σαίρω «σκουπίζω» + πους (< πούς, ποδός), πρβλ. καμψί πους, πλατύ πους] … Dictionary of Greek
στερεόπους — ποδος, ὁ, ἡ, ΜΑ αυτός που έχει σταθερά πόδια. [ΕΤΥΜΟΛ. < στερεός + πούς, ποδός] … Dictionary of Greek
τραχύπους — ποδος, ὁ, ἡ, Α αυτός που έχει τραχιά, σκληρά πόδια. [ΕΤΥΜΟΛ. < τραχύς + πους (< πούς, ποδός), πρβλ. ταχύ πους, ὠκύ πους] … Dictionary of Greek
υγιόπους — ποδος, ὁ, ἡ, Α (κατά τον Ησύχ.) αυτός τού οποίου τα πόδια βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑγιής + πους (< πούς, ποδός), πρβλ. ὠκύ πους] … Dictionary of Greek
χλιδωνόπους — ποδος, ὁ, ἡ, Α αυτός που φορεί κοσμήματα στα πόδια. [ΕΤΥΜΟΛ. < χλίδων, ωνος «είδος κοσμήματος» + πους (< πούς, ποδός), πρβλ. χαλκό πους] … Dictionary of Greek
χοιρόπους — ποδος, ο, Ν (λόγιος τ.) ζωολ. γένος μαρσιποφόρων θηλαστικών. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. choeropus < χοίρος + πους, ποδός] … Dictionary of Greek
αροτρόπους — ( ποδος), ο το κάτω μέρος του αρότρου, με το οποίο αυτό στηρίζεται στο έδαφος, κοιν. αλετροπόδι*. [ΕΤΥΜΟΛ. < άροτρον + πους] … Dictionary of Greek